شربت کیندر مولتی ویتامین + روی حاوی ۱۰ ویتامین ضروری و ریز مغذی روی می باشد. ویتامین ها اجزاء اصلی تشکیل دهنده رژیم غذایی روزانه را تشکیل می دهد ودر فعالیت تعداد زیادی از واکنشهای متابولیکی بدن شرکت دارند. جذب میزان کافی از ویتامینها  در کودکان و نوجوانان خصوصاً جهت حفظ قدرت دفاعی بدن و رشد مطلوب ، بسیار ضرروی و لازم به نظر میرسد. ویتامینD موجود در شربت کیندر مولتی ویتامین، باعث جذب بهتر کلسیم از رژیم غذایی جهت ایجاد افزایش استحکام استخوانها و دندانها نیز می گردد.

روی :

تأثیر این ماده معدنی در رشد و حفظ سلامتی بدن حتی در دوران قبل از تولد قابل توجه است. بدن یک انسان طبیعی با وزن ۷۰ کیلوگرم دارای ۳/۲-۴/۱ گرم روی می باشد. روی در میزان کم در تمامی بافتها وجود دارد. میزان روی استخوانها، دندان و لوزالمعده کمی بیشتر از سایر بافتهای بدن می باشد.خون انسان به میزان ۷/۰ میلی گرم در ۱۰۰ سی سی، روی دارد، ولی سرم خون یا پلاسما حاوی ۱/۰ میلی گرم روی در ۱۰۰ سی سی می باشد.

روی یک عنصر سفید – آبی رنگ و فلزی بوده و در بدن اغلب، به صورت ترکیب با سایر اجزا تشکیل دهنده بدن انسان دیده می شود.حدود ۲۰ الی ۳۰ درصد روی موجود در غذا، از طریق روده کوچک در بدن انسان جذب می شود. میزان جذب روی در بدن به وسیله فیبرها، کلسیم، مس، فیتات و فسفات به دفعات کاهش می یابد. بر خلاف آن اسیدهای آمینه و پپتیدها، باعث افزایش میزان جذب روی در بدن می گردند. حدود ۹۹ درصد کل روی بدن در سلولها وجود داشته و مابقی آن در پلاسما و مایع خارج سلولی یافت می شود. دفع روی اکثرا از طریق ترشحات لوزالمعده و روده انجام می گیرد. روی جهت حفظ سلامت پوست، مو، بهبود ترمیم زخمها و بارداریهای موفق مورد نیاز می باشد. روی نقش حیاتی در حفاظت از بدن در برابر بیماریها و عفونت ایفا می نماید.

همچنین روی جهت انتقال ویتامین A به شبکیه مورد نیاز می باشد.ازگذشته تا کنون ثابت شده است که رشد و بلوغ جنسی بدن در کنارعوامل دیگر وابسته به روی می باشد. روی باعث تسریع بهبود زخم های مزمن ودیگر زخمها می گردد. بیمارانی که دارای میزان کم روی در پلاسما می باشند، هفته ها تحت درمان با کورتیکواستروئیدها قرار می گیرند. به نظر می رسد که مصرف روی در درمان آکنه در بیماران نیز تأثیر داشته باشد.ثابت شده است که روی در درمان ادم نیز نقش دارد. مصرف مکملهای غذایی حاوی روی در بسیاری از افراد با مشکلات پوستی، سودمند واقع شده است. مصرف روی در مواردی چون بزرگ شدن غده پروستات می تواند کمک کننده باشد. روزانه حدود ۳۰ میلی گرم روی جهت درمان این اختلالات بایستی مورد استفاده قرار گیرد. گزارش شده است کمبود روی در رژیم غذایی باعث ایجاد آنمی، تأخیر در رشدو تأخیر در بلوغ جنسی می گردد. وجود لکه های سفید بر روی ناخنها، نشانگر عدم جذب مناسب روی موجود در رژیم غذایی می باشد. مصرف مولتی ویتامین حاوی روی می تواند در این مورد کمک کننده باشد.

ویتامین A:

حدود ۸۰ درصد ویتامینA در بدن انسان جذب می گردد.این ویتامین همراه چربی از سیستم لنفاوی عبورکرده و وارد خون می گردد. جذب ویتامینA، زمانی که، به همراه چربی مصرف شود، افزایش می یابد. میزان جذب ویتامینA در مردان سریعتر از زنان بوده و در مواردی چون اسهال، یرقان و اختلالات شکمی کم می باشد. یک شخص سالم می تواند حدود ۲/۹۷ میکروگرم ویتامینA را در هر گرم از کبد ذخیره کند.

بنابراین کبدی با وزن ۱۵۰۰ گرم می تواند ۰۰۰/۱۵۰ میکروگرم ویتامینA ذخیره نماید. مهمترین عملکرد تعریف شده برای ویتامینA، اثر آن در بینایی می باشد. ویتامینA، تحریکات مورد نیاز جهت ایجاد بینایی در شبکیه را ایجاد می کند. به علاوه ویتامین A جهت رشد، تکثیرو حفظ سرزندگی مورد نیاز است.مقاومت بدن در برابر عفونتهای تنفسی و سایر عفونتها را افزایش داده و موجب حفظ سلامت غشاها و غشاهای مخاطی بدن، خصوصاً غشاهای مخاطی موجود در چشم ها، ششها، معده و روده ها می گردد. ویتامینA موجب پیشگیری از بیماریهای چشمی، کمک به ترشح شیره های گوارشی و هضم پروتئین می گردد. همچنین این ویتامین در پیشگیری و از بین بردن عفونتهای پوستی، حفظ سلامت مو، دندان و لثه ها دارای نقش حیاتی می باشد. ویتامینA موجب افزایش نفوذ پذیری رگهای خونی و در نتیجه بهتر شدن اکسیژن رسانی بافتی می گردد. همچنین باعث پیشگیری از پیری زودرس، ناتوانی ذهنی ایجاد شده در اثر افزایش سن و افزایش امید به زندگی و احساس جوانی می گردد. کمبود شدید ویتامینA ممکن است باعث ایجاد التهاب در چشم ها، کاهش قدرت بینایی و شب کوری گردد.افزایش حساسیت بدن در برابر ابتلا به عفونتها، خصوصاً مجاری تنفسی در غالب سرماخوردگیهای عمومی و مکرراز دیگر علائم کمبود این ویتامین می باشد. کمبود ویتامین A می تواند موجب کاهش اشتها و انرژی، اختلال در سلامت لثه ها و دندان، اختلالات پوستی مانند آکنه، جوش، چین و چروک زودرس گردد. در صورت ناکافی بودن میزان ویتامینA در بدن، غشاهای مخاطی بینی، گلو و دهان، لوله های تنفسی، ششها، مجاری گوارشی، کلیه ها و واژن به طور وسیعی تحت تأثیر قرار می گیرند.

غشاهای مخاطی کل بدن، توانایی خود را در ترشح میزان کافی موکوس که برای حفظ آنها از التهاب می باشد، از دستمی دهند. سایر علائم کمبود شامل تأخیر در رشد کودکان، خشکی مو، شوره سر، از دست دادن زیاد مو، ترک ناخنهاو از دست دادن حس چشایی و بویایی می باشد.

تیامین ( ویتامین B1 ) :

ویتامین B1 یا تیامین، یکی از مهمترین ویتامین های گروه B محسوب می شود. ویتامین B1، به آنورین نیزمعروف بوده وویتامین ضد بیماری بری بری و ضد بیماریهای اعصاب به شمار می آید. این ویتامین، یک ویتامین محلول در آب محسوب می شود. تیامین از روده کوچک جذب شده و قابلیت روده انسان در جذب این ویتامین روزانه حدود ۵ میلی گرم می باشد. تیامین در مخاط روده ایتغئیراتی پیدا میکند. حدود ۲۵ الی ۳۰ میلی گرم از این ویتامین به صورت تغییر یافته در بدن انسان ذخیره می گردد.

میزان بالایی از این ویتامین در عضلات اسکلتی بدن، قلب، کبد، کلیه ها و مغز وجود دارد. این ویتامین نمی تواند به میزان زیاد در بدن انسان تجمع یابد و بنابراین دریافت میزان کافی از این ویتامین، روزانه مورد نیاز است. تیامین باعث تحریک رشد، تقویت عضلات قلبی و تحریک عملکرد مغز می گردد. این ویتامین نقش مهمی را در عملکرد طبیعی کل سیستم عصبی بدن ایفا می کند. در بهبود عمل هضم، خصوصاً هضم کربوهیدراتها نقش دارد. دارای خاصیت ادرارآوری ضعیفی می باشد ودر پیشگیری از یبوست کمک می کند و باعث افزایش تشکیل ادرار می گردد.

همچنین این ویتامین موجب افزایش سنتز گلبولهای قرمز، تقویت جریان خون و حفظ سلامتی پوست می گردد.

این ویتامین، باعث محافظت از بدن در برابر مسمومیت با سرب وپیشگیری از ادم یا احتباس مایع مرتبط با آسیب قلبی می گردد.

تیامین مانند سایر ویتامینهای گروهB ،در کاهش خستگی، افزایش استقامت و پیشگیری از پیری زودرس و کهولت بواسطه افزایش قدرت ذهنی موثر است. در صورتیکه این ویتامین با سایر ویتامینهای گروه B ترکیب شودنسبت به زمانی که به تنهائی مصرف گردد موثرتر واقع می شود .

کمبود تیامین در رژیم غذایی باعث کاهش اشتها، هضم نامناسب غذا، یبوست مزمن، از دست دادن وزن، خستگی ذهنی و بی خوابی می گردد.

این اختلالات می تواند منجر به ضعف عضلانی، گرفتگی پا، کندی ضربان قلب و تحریک پذیری، اختلال در تولید اسید هیالورونیک در معده و اختلالات گوارشی گردد. در صورت عدم تأمین میزان کافی تیامین در بدن، عضلات قلبی خسته و تنبل می گردند و دهلیزی های فوقانی قلب، استحکام خود را از دست داده و به تدریج بزرگ می گردند. این می تواند باعث ایجاد شرایطی گردد که به آن هایپرتروفی قلب گویند. کمبود طولانی مدت این ویتامین باعث ایجاد بری بری، تحریک اعصاب و ادم گشته ومی تواند باعث کم شدن جریان خون به سرشده و منجر به ریزش موی سر و تأخیر در رشد آن گردد. کمبود این ویتامین در اثرمصرف بیش از حد الکل، شکر و غذاهای عمل آورده شده و خالص شدت می یابد.

 

ریبوفلاوین: (ویتامین B2)

ویتامینB2 یا ریبوفلاوین، دومین عضو تشکیل دهنده خانواده ویتامینهای گروهB می باشد. لغت ریبوفلاوین از دو منبع مشتق می شود: ریبوز که به قند ریبوز مرتبط است که در تعدادی از ویتامینها و آنزیمها وجود دارد و فلاوین نیز به معنای زرد رنگ می باشد. ریبوفلاوین از طریق دیواره روده کوچک به داخل خون جذب می شود. این ویتامین به سایر قسمتهای بدن حمل شده و به آنزیمهای سلولی بدن می پیوندد.

کبد، بزرگترین محل ذخیره ریبوفلاوین بوده و حدود یک سوم از ریبوفلاوین کل بدن را در خود ذخیره می کند.

کبد، کلیه ها و قلب، دارای بیشترین میزان این ویتامین در بدن می باشد. ریبوفلاوین از طریق ادرار از بدن خارج می گردد ولی ترشح آن از طریق صفرا و عرق نیز صورت می گیرد. ریبوفلاوین جهت رشد و سلامت عمومی بدن مورد نیاز است.

این ویتامین در کمک به هضم غذا و حفظ عملکرد سیستم عصبی مورد نیاز می باشد. ریبوفلاوین موجب پیشگیری از یبوست می گردد و در حفظ سلامت پوست، مو و ناخنها و افزایش چسبندگی مخاط دهان، لبها و زبان نقش دارد. همچنین نقش مهمی را در سلامت چشمها و کاهش فشار چشم ایفا می کند. این ویتامین، به طور مشخص در کمک به مقابله با احتمال ابتلا به گلوکوما موثر می باشد.

کمبود ویتامینB2، همچنین ممکن است باعث ایجاد موهای چرب، پوست چرب، چروک زودرس در صورت و بازوها و ترک ناخنها گردد. علاوه بر این باعث اختلال در عملکرد غدد آدرنال گردد. همچنین می توانند علت بوجود آمدن اختلالاتی مانند آنمیا، خارش واژینال و کاتاراکت نیز به شمار آید.

 

نیاسین (ویتامینB3):

ویتامینB3 یا نیاسین یکی از مهمترین ویتامینهای گروهB محسوب می گردد.این ویتامین از سال ۱۸۶۷، با نام اسید نیکوتینیک در میان شیمیدانان آلی معروف گردید.

ویتامینB3 یا نیاسین برای جریان مناسب خون و عملکرد صحیح سیستم عصبی مورد نیاز است. این ویتامین باعث حفظ عملکرد صحیح دستگاه گوارشی شده و جهت متابولیسم صحیح پروتئین ها و کربوهیدرات ها مورد نیاز است. به حفظ سلامت پوست هم کمک می کند.

نیاسین موجب انبساط مویرگهای خونی شده و جهت سنتز هورمونهای جنسی خصوصاً استروژن، پروژسترون و تستوسترون، کورتیزول، تیروکسین وانسولین نیز مورد نیاز است. این ویتامین باعث حفظ سلامت ذهنی وحسی می گردد.

کمبود خفیف ویتامینB3 موجب ایجاد برفک در زبان، زخم های دهانی، تحریک پذیری، تحریک اعصاب، زخم های پوستی مختلف ، اسهال، فراموشی، بیخوابی، سردردهای مزمن، اختلالات گوارشی و آنمیا می گردد.کمبود شدید ویتامینB3 می تواند منجر به ایجاد ضعف اعصاب، اختلالات ذهنی، افسردگی، کند ذهنی و اختلال در تشخیص موقعیت منجر گردد.

 

پانتوتنیک اسید (ویتامین B5):

ویتامین B5 یک ویتامین محلول در آب و ازگروه ویتامین های B محسوب می شود. این ویتامین، را پانتوتنیک اسید نیزمی نامند. ویتامینB5 یا پانتوتنیک اسید، بخشی از سیستم آنزیمی است که نقش حیاتی در متابولیسم کربوهیدراتها، چربیها و پروتئین ها و سنتز اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب ایفا می نماید. این ویتامین، در تشکیل پورفیرین یا قسمت رنگدانه ای مولکول هموگلوبین گلبولهای قرمز مورد نیاز است.

در بیشتر اعمال حیاتی بدن دخالت داشته و در تحریک غده های آدرنال و افزایش تولید کورتیزول و سایر هورمونهای آدرنال نیز نقش دارد. این ویتامین به صورت اولیه به عنوان یک فاکتور ضد استرس محسوب می شود و بدن را در برابر بیشتر استرس های فیزیکی و مغزی و سموم محافظت می کند. اسید پانتوتنیک باعث افزایش سرزندگی ، از بین بردن عفونتها و تسریع دوران نقاهت می گردد. این ویتامین به حفظ رشد طبیعی تکامل سیستم عصبی کمک کرده ومانع از پیری زودرس می گردد. همچنین بدن را در برابر آسیب های ناشی از اشعه های زیان آور محافظت می کند.

کمبود ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک) می تواند باعث ایجاد خستگی مزمن، مستعد شدن بدن در برابر ابتلا به عفونت، ریزش مو، افسردگی ذهنی، تحریک پذیری، ضعف عضلانی و… گردد. ایجاد درد معده، یبوست، اختلالات پوستی، تأخیر در رشد، سوزش و درد پا، بی خوابی، کرامپ عضلانی، خستگی، کاهش قند خون، کاهش فشار خون و زخم های اثنی عشری از دیگر علامت های کمبود این ویتامین می باشد.

 

پیریدوکسین (ویتامینB6):

پیریدوکسین ماده ای سفید رنگ و کریستالی است که در آب و الکل محلول می باشد. همچنین باکتریهای موجود در کولون یا روده بزرگ ، این ویتامین را سنتز می کنند. جذب آن به میزان بسیار کمتری صورت گرفته و ذخیره آن نیز در بدن بسیار محدود می باشد . این ویتامین به طور وسیعی در بسیاری از بافتهای بدن توزیع شده و ازطریق کلیه ها دفع می گردد.

پیریدوکسین یا ویتامینB6، در جذب غذا و پروتئین و متابولیسم چربی مخصوصا در متابولیسم اسیدهای چرب ضروری بدن نقش دارد. این ویتامین بسیاری از آنزیم ها و سیستم های آنزیمی بدن را فعال می کند. این ویتامین در حفظ عملکرد سیستم عصبی و مغزنیز نقش دارد و برای عملکرد طبیعی تولید مثل و بارداریهای مطلوب مورد نیاز است. در پیشگیری از ایجاد اختلالات پوستی و عصبی با محافظت از بدن در برابر کلسترول بالا، بعضی از انواع بیماریهای قلبی و دیابت وتخریب دندان نقش دارد. ویتامین B6، باعث تنظیم تعادل میان سدیم و پتاسیم در بدن می گردد که جهت عملکرد طبیعی بدن مورد نیاز است. همچنین جهت جذب ویتامین B12 و تولید اسید هیالورونیک و منیزیم نیز تاحدودی به این ویتامین مهم بستگی دارد.

کمبود ویتامینB6 ممکن است باعث ایجاد آنمیا، ادم، افسردگی ذهنی و اختلالات پوستی گردد. ترک گوشه های لب، بوی بد دهان، تحریک پذیری اعصاب ، سنگهای کلیوی، التهاب کولون، آسیب لوزالمعده، بی خوابی، تخریب دندان و تحریک پذیری از دیگر علائم کمبود ویتامین پیریدوکسین می باشد.

عدم دریافت میزان کافی ویتامین می تواند منجر به از دست دادن کنترل عضلانی، سردردهای میگرنی، و پیری زودرس گردد.

 

کوبالامین (ویتامینB12 ):

ویتامین B12 ، بزرگترین و پیچیده ترین ساختار ویتامین ها را دارا می باشد. این ویتامین به خاطرداشتن یون فلزی کوبالت در ساختار خود حالت ویژهای دارد و کوبالامین، به ترکیباتی اطلاق می شود که دارای فعالیت ویتامینB12 می باشند. مانند ویتامین B6.

ویتامینB12 جهت تولید گلبولهای قرمز مورد نیاز می باشد. همچنین برای عملکرد صحیح سیستم عصبی مرکزی ضرورت داشته و در بهبود تمرکز، حافظه و تعادل و کاهش استرس های وارده به بدن مفید می باشد.

ویتامینB12 جهت استفاده صحیح چربیها، کربوهیدراتها و پروتئینها برای ساخت بدن مورد نیاز است. این ویتامین باعث تحریک رشد و افزایش اشتها در کودکان شده ودر بسیاری از واکنشهای متابولیک و آنزیمی شامل متابولیسم اسید فولیک شرکت دارد. برای بلوغ سلولهای مغز استخوان و تبدیل آنها به حالت فعال، مصرف میزان کافی ویتامینB12 و اسید فولیک مورد نیاز است.

کمبود ویتامینB12 باعث ایجاد آنمی یا کم خونی از نوع پرنیشیوز( pernicious (destructive) anaemia) می گردد که می تواند باعث کاهش اشتها و تأخیر در رشد کودکان، خستگی مزمن، زخم در دهان، احساس سستی، از دست دادن انرژی ذهنی و اختلال در تمرکز گردد.

کمبود ویتامینB12، تمامی سلولهای بدن را تحت تأثیر قرار می دهد ولی این اثر به صورت حاد در بافتهایی که سلولهای آن به طور طبیعی، سریع تقسیم می گردند دیده می شود، مانند بافتهای خونساز بدن در مغز استخوان و لوله های گوارشی. سیستم عصبی نیز در صورت کمبود ویتامین B12 تحت تأثیر قرار می گیرد و این می تواند به تخریب فیبرهای عصبی در طناب نخاعی و اعصاب محیطی منجر گردد.

 

ویتامین C:

ویتامین C یک نوع ویتامین محلول در آب محسوب می شود که جهت رشد و تکامل نرمال بدن مورد نیاز است. ویتامین C جهت رشد و ترمیم بافتها در تمامی قسمتهای بدن لازم است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن، پروتئین ضروری برای ساخته شدن پوست، بافت آسیب دیده، تاندونها، لیگامنتها، و رگهای خونی، مورد نیاز است، همچنین جهت ترمیم زخم ها، ترمیم و حفظ غضروف، استخوانها و دندانها ضرورت دارد.

ویتامین C یکی از آنتی اکسیدانها محسوب می شود. ویتامینE و بتاکاروتن، دو نوع دیگر از آنتی اکسیدانهای معروف می باشند. آنتی اکسیدانها، مواد مغذی می باشند که باعث پیشگیری از صدمه رادیکالهای آزاد می گردند. رادیکالهای آزاد، ترکیبات واسطه ای می باشند که به هنگام تبدیل غذا به انرژی در بدن به وجود می آیند.ایجاد این ترکیبات واسط،با گذشت زمان مسئوول روند پیری وبروز برخی بیماریها مانند سرطان، بیماری قلبی و منشأ التهاب مانند آرتریت می باشد.همچنین آنتی اکسیدانها در کمک به کاهش آسیب ایجاد شده در بدن توسط مواد شیمیایی سمی و آلوده کننده ها مانند دود سیگار نقش دارند.

 

ویتامین D:

به طور عموم ویتامینD به ویتامین نور خورشید معروف است. رشد و حفظ استخوانهای نرمال به طور وسیعی به این ویتامین وابسته می باشد. ویتامین D یک نوع ویتامین محلول در چربی محسوب می شود که جهت حفظ متابولیسم طبیعی کلسیم مورد نیاز است. ویتامین D3 (کوله کلسیفرول) می تواند در پوست انسان، در اثر تماس با نور ماوراء بنفش جهت سنتز میزان کافی ویتامینD3 در پوست کافی نباشد، دریافت میزان کافی ویتامینD از طریق غذا جهت حفظ سلامت بدن مورد نیاز است.

ویتامینD، ضروری ترین ویتامین جهت پیشگیری از ریکتز می باشد که یک بیماری شناخته شده ناشی از کمبود ویتامینD می باشد که کودکان را مبتلا کرده و با نقص در تشکیل استخوان، اختلال در استفاده از کلسیم در بدن، ضعف و تنبلی همراه می باشد. ویتامین D در جذب کلسیم، فسفر و سایرمواد معدنی در مجاری گوارشی نقش دارد. همچنین ویتامینD3 جهت حفظ عملکرد غده پاراتیروئید که تنظیم کننده میزان کلسیم در بدن می باشد مورد نیاز است. ویتامینD، در دوران کودکی و نوجوانی جهت تشکیل استخوان ها و دندانهای سالم مورد نیاز است. مصرف میزان کافی ویتامینD در دوران بارداری باعث ایجاد اثرات سودمند برای مادر و تکامل رضایتبخش کودک می گردد.

کمبود ویتامینD، منجر به ایجاد ریکتز، بیماری که تمامی بدن را درگیر می کند، می گردد. مشخص ترین علامت آن، نقص در کلسیفیه شدن استخوانها می باشد. کمبود ویتامین D باعث ایجاد تخریب دندانها، پیوره، همچنین باعث ایجاد ضعف عضلانی، ضعف بدنی، کاهش جذب سایر مواد معدنی، پیری زودرس می گردد.

 

ویتامین E:

ویتامین E متشکل ازهشت آنتی اکسیدان است که مهمترین آنها، آلفاتوکوفرول می باشد و تنها شکلی از ویتامین E است که بطور فعال در بدن انسان ساخته می شود. ویتامین E در همه بافت های بدن ذخیره گشته و این ذخایر بافتی می تواند در مقابل کمبود این ویتامین، مقاومت نشان دهد.این ویتامین جهت انجام عملکردطبیعی تولید مثلی، باروری و افزایش قدرت جنسی مردانه بسیار موثر است. ویتامین E مانع تخریب اسیدهای چرب اشباع نشده، هورمون های جنسی و ویتامین های محلول در چربی توسط اکسیژن گشته و موجب گشاد شدن مویرگ ها شده و جریان خون به بافت عضلانی را افزایش می دهد. لخته های خون را حل کرده و مانع از تشکیل آنها می شود. ولی در انعقاد طبیعی خون بی تأثیر است. موجب افزایش ادرار نیز می گردد.

ویتامین E در رطوبت، نرمی و لطافت پوست نیز موثر است و خاصیت محافظت کنندگی در برابر نور آفتاب دارد. کمبود ویتامین E منجر به تغییرات تخریبی در مویرگ های خونی و نهایتاً بیماری های قلبی و کبدی می گردد. کمبود این ویتامین در مغز نیز بسیار تأثیر گذاشته و قدرت جنسی را تا حد زیادی کاهش می دهد. کمبود دراز مدت ویتامین E موجب بروز اختلالات تولید مثلی، سقط جنین، ناباروری و اختلالات عضلانی نیز می گردد.

 

 

بدن ما به چه میزان ویتامین B نیاز دارد؟

اسید فولیک:

۰-۶ ماهه: روزانه ۶۵ میکروگرم

۷-۱۲ ماهه: روزانه ۸۰ میکروگرم

۱-۳ ساله: روزانه ۱۵۰ میکروگرم

۴-۸ ساله: روزانه ۲۰۰ میکروگرم

۹-۱۳ ساله: روزانه ۳۰۰ میکروگرم

آقایان سن ۱۴ سال به بالا: روزانه ۴۰۰ میکروگرم

خانمها سن ۱۴ تا ۵۰ سال: روزانه ۴۰۰ میکروگرم

خانمها سن ۵۰ سال به بالا: روزانه ۴۰۰ میکروگرم

نیاسین:

۰-۶ ماه: روزانه ۲ میلی گرم

۷-۱۲ ماه: روزانه ۴ میلی گرم

۱-۳ سال: روزانه ۶ میلی گرم

۴۸ سال: روزانه ۸ میلی گرم

۹-۱۳ سال: روزانه ۱۲ میلی گرم

آقایان سن ۱۴ سال به بالا: روزانه ۱۶ میلی گرم

خانمها سن ۱۴ سال به بالا: روزانه ۱۴ میلی گرم

اسید پانتوتنیک:

سن ۰-۶ ماه: روزانه ۷/۱ میلی گرم

سن ۷-۱۲ ماه: روزانه ۸/۱ میلی گرم

سن ۱-۳ سال: روزانه ۲ میلی گرم

سن۴-۸ سال : روزانه ۳ میلی گرم

سن ۹-۱۳ سال :روزانه۴میلی گرم

سن ۱۴ سال و بیشتر:روزانه ۵ میلی گرم

بیوتین:

۰-۶ ماهه: روزانه ۵ میکروگرم

۱۲-۷ ماهه: روزانه ۶ میکروگرم

۳-۱ ساله: روزانه ۸ میکروگرم

۸-۴ ساله: روزانه ۱۲ میکروگرم

۱۳-۹ ساله: روزانه ۲۰ میکروگرم

۱۸-۱۴ ساله: روزانه ۲۵ میکروگرم

۱۹ سال به بالا: روزانه ۳۰ میکروگرم

ریبوفلاوین:

۰-۶ ماهه: روزانه ۳/۰ میلی گرم

۱۲-۷ ماهه: روزانه ۴/۰ میلی گرم

۳-۱ ساله: روزانه ۵/۰ میلی گرم

۸-۴ ساله: روزانه ۶/۰ میلی گرم

۱۳-۹ ساله: روزانه ۹/۰ میلی گرم

آقایان سن ۱۴ سال به بالا: روزانه ۳/۱ میلی گرم

خانمها ۱۸-۱۴ سال: روزانه ۱ میلی گرم

خانمها ۱۹ سال به بالا: روزانه ۱/۱ میلی گرم

تیامین:

۰-۶ ماهه: روزانه ۲/۰ میلی گرم

۱۲-۷ ماهه: روزانه ۳/۰ میلی گرم

۳-۱ ساله: روزانه ۵/۰ میلی گرم

۸-۴ ساله: روزانه ۶/۰ میلی گرم

۱۳-۹ ساله: روزانه ۹/۰ میلی گرم

پسران سن ۱۴ سال به بالا: روزانه ۲/۱ میلی گرم

دختران سن ۱۸-۱۴ سال: روزانه ۱ میلی گرم

دختران سن ۱۹ سال به بالا: روزانه ۱/۱ میلی گرم

پیریدوکسین:

۰-۶ ماهه: روزانه ۱/۰ میلی گرم

۱۲-۷ ماهه: روزانه ۳/۰ میلی گرم

۳-۱ ساله: روزانه ۵/۰ میلی گرم

۸-۴ ساله: روزانه ۶/۰ میلی گرم

۱۳-۹ ساله: روزانه ۱ میلی گرم

آقایان سن ۱۴ سال تا ۵۰ سال: روزانه ۳/۱ میلی گرم

آقایان ۵۰ سال به بالا: روزانه ۷/۱ میلی گرم

خانمها سن ۱۴ سال تا ۱۸ سال: روزانه ۲/۱ میلی گرم

خانمها سن ۱۹ سال تا ۵۰ سال: روزانه ۳/۱ میلی گرم

خانمها سن ۵۰ سال به بالا: روزانه ۵/۱ میلی گرم

کوبالامین:

سن ۶-۰ ماه: روزانه ۴/۰ میکروگرم

۱۲-۷ ماه: روزانه ۵/۰ میکروگرم

۳-۱ ساله: روزانه ۹/۰ میکروگرم

۸-۴ ساله: روزانه ۲/۱ میکروگرم

۱۳-۹ ساله: روزانه ۸/۱ میکروگرم

آقایان و خانمها سن ۱۴ سال و بالاتر : روزانه ۴/۲ میکروگرم