تحقیقات انجام شده در اروپا در زمینه ی ارتباط سرطان و تغذیه که شامل 519978 نفر از 10 کشور بین سال های 1992 تا 2000 نشان داده است که ویتامین های گروه ب بر بیان و تنظیم صحیح DNA اثر دارد و در نهایت بر خطر ابتلا به سرطان اثر گذار است. منبع اصلی ویتامین های گروه ب میوه ها و سبزیجات برگ سبز (حاوی فولات)، غلات غنی شده ی دانه های کامل (حاوی ب-6) و همچنین گوشت و لبنیات (حاوی ب-12) می باشد.
مطالعات نشان داده است که خطر ابتلا به سرطان ریه با سطح سرمی ویتامین های ب-2، ب-6، فولیک اسید (فولات)، ب-12 و آمینو اسید متیونین و هموسیستئین در ارتباط است.
در این مقاله خطر ابتلا به سرطان به همراه بررسی سطح سرمی فولیک اسید (فولات)، برای افراد سیگاری و افراد با سابقه ی قبلی مصرف سیگار بررسی شده است. سطح سرمی پایین متیونین و ب-6 نیز در این دو گروه با خطر ابتلا به سرطان ریه ارتباط مستقیم داشت. برای سطح سرمی بالای ب-6 خطر کمتری برای ابتلا به سرطان ریه دیده شده است. سطح سرمی ویتامین ب نیز تحت تاثیر ژنتیک و سایر عوامل نظیر مصرف الکل می باشد. همچنین با افزایش متیونین نیز خطر ابتلا به سرطان کاهش می یابد.
اطلاعات بدست آمده نشان می دهد که افراد سیگاری با توجه به مصرف پائین میوه و سبزیجات، سطح سرمی ویتامین های ب-2، ب-6 و ب-12 کمی دارند. با مطالعات انجام شده ارتباطی بین ویتامین ب-6 و خطر ابتلا به سرطان ریه نداریم. منابع متیونین از فرآورده های پروتئین ها، آجیل و دانه های سبز هستند.
مطالعه ای در هلند، سوئد، اسپانیا و بریتانیا بر روی 29000 مرد سیگاری مبتلا به سرطان ریه انجام شد و نشان داد که در افراد سیگاری سطح ب-6 پائین است و خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد سیگاری و یا با سابقه مصرف سیگار بالاتر از افراد غیر سیگاری است.
ویتامین ب-12 به همراه فولیک اسید (فولات) به شکل گیری گلبول های قرمز و تسهیل جذب آهن در بدن کمک می کند. فولیک اسید (فولات) همراه با ویتامین های ب-6، ب-12 و دیگر مواد مغذی در کنترل هموسیستئین که یک اسید آمینه التهابی است، نیز نقش دارد.
اطلاعات اپیدمیولوژی بدست آمده از مطالعات حیوانی، نشان داده است که مکمل فولیک اسید (فولات) باعث کاهش ابتلا به سرطان کولورکتال می شود. این نتایج منجر به ایجاد فرضیه هایی می شوند، که مصرف مکمل های فولیک اسید (فولات) ضروری می باشد و در مراحل ابتدایی تشخیص سرطان کولورکتال مصرف مکمل فولیک اسید (فولات) توصیه می شود.
مارکرهای سرمی ویتامین های ب-6 و متابولیسم هایش برای چندین سرطان مثل کولورکتال، معده، پانکراس، پروستات و سرطان سینه بررسی شده اند. نتایج نشان می دهد، با افزایش سطح سرمی ب-6 ، باعث کاهش سرطان کولورکتال تا 50% شده است. اطلاعاتی در ارتباط با سرطان کولورکتال و همچنین سایر سرطان ها با سطح سرمی متیونین در دسترس نیست.
بخشی از سطح سرومی ویتامین های گروه ب و متابولیسم هایش توسط رژیم غذایی تامین می شود و تحت تاثیر مکمل های غذایی نیز هست.
با توجه به اینکه ارتباط بین میزان مواد معدنی و سرطان ها در طی زمان محدودی انجام شده است ولی نتایج نشان می دهد که مصرف مکمل های آهن می تواند از ابتلا به سرطان کولورکتال جلوگیری کند، بطوریکه اعتبار نتایج بستگی به نشانگرهای سرمی نیز دارد.